Retorn sus la passejada de las sopas, del 6 de octobre 2024
Organisada, pel Cercle occitan de Lodeva.
Lo despart èra tre la sala polivalenta del Caylar.
Lo temps èra marrit, mas l’acuèlh calorós, amb un bòl de sopa de corgetas. Deliciosa e cauda !
Ne vaquí la recèpta :
Per 100 personas :
13 kg de corgetas,3 kg de patanas,25 tròces d’alh,16 bolhon de galinas,6 kub or,7 l d’aiga,1 bóstia de sant Môret
Coire una ora maximum. Mesclar lo tot.
Se pòt servir ambe de menta, de coriandre, o de baselic.
Puèi es l’ora del despart de la tropa ambe lo menaire armat d’un drapèl occitan. Polit paisatge, un pauc entre bruma e plovina. Al cap de qualques quilomètres, tre qu’avèm trobat un endrech un pauc abregat, qualques contes per la Cristina, contaira occitana de l’associacion AURAL/Montpelhièr, mas en bilingüe per pas perdre degun en camin : contes d’aucèls, d’arbres, contes risolièrs o filosofics, contes de sopas, que n’èra la jornada…
(Fòto Midi Libre)
Sèm passat dabans de lavanhas, e de polidas ròcas, a l’encòp pesugas mas apojadas entre elas, amb un passatge natural al dejòs, que dona una idèa de laugieretat.
(Fòto de Chantal)
Arribats al Cròs, a mièjorn, un cobèrt plan organisat, amb de taulas e de cadièras, nos alberguèt. Los musicaires Felipe e Maria, del duo : Biscam pas, èran ja prèsts per nos aculhir en musica, ambe craba e acordeon, e la sopa nos esperava. E quina sopa ! Un repais vertadièr !
Ne vaquí la recèpta : mesclar de legums de sason, copats en bocinons e lo cambajon (i aviá de troces de codena e un garron). Far coire 2 oras. Lo lendeman, apondre lo melsat (una mena de salsissa facha amb de miga de pan, d’uòus, de lach, e…. ? Mas, chut ! Sembla un secret plan gardat !)
(Fòto de Chantal)
Vos pòdi dire que nos sèm congostats, al mièg de musicas e de cants, en occitan.
La suspresa seguenta : lo cafè e la fogassa (deliciosa).
En seguida lo raconte de la sopa de la mameta…
E puèi lo despart per la passejada de la tantossada. Polit caminòl que serpejava entre d’arbres de bona talha. Qualques contes de mai : un que parlava de la prangièra qu’èra impossible de far sur l’èrba trempada…e d’autres seguiguèron prèp de la lavanha…e un que parlava del davantal de las mametas d’autrescòps.
Tot aquò abans lo retorn a la sala del matin per una sopa preparada per la còla del Caylar, village d’Europe, e digna d’un bon vespertin ! Facha amb de corgetas, de cebas e de gingembre.
Òsca a totes los cosinièrs-ièras.
Felipe e Maria èran prestes pel balèti…E totes en plena forma, aprèp una passejada de 11 quilomètres, per dançar : cèrcles, borrèias, rondèus, scottishes, valsas, mazurkas, eca…
Sala comola de dançaires, plen de vam. De novèlas personas, afogadas pel grop Biscam Pas, e per las danças tradicionalas, son venguts per se jónher a la còla gaujosa !
(Fòto de l’aficha)
Una fòrça bona jornada ! Grandmercé a totes !