Gaspard de Besse
Gaspard de Besse, n’ai ausit parlar, pel primièr còp, en vistalhant una grèpia, a Montpezat.
Edouard Peyrille, lo creator d’aquesta grèpia (mai de 600 santons), nos contèt l’istòria d’aqueste « Robin dels Bòsques », Provençal.
Quina vida !
Doncas d’en primièr ai vist un santon : « Gaspard Buis dit Gaspard de Besse, le Robin des bois provençal … Il volait les riches pour donner aux pauvres ! Il fut roué vif à Aix-en-Provence, à l’âge de 25 ans … (Santon Fabienne Pardi) »
Image e tèxte sus :
https://www.facebook.com/Santons-Pastorales-et-Traditions-2418990194987983/photos/a.2418995664987436/2947106192176378
Ausiguèt son istòria contada per Dedou, que me donèt enveja de trobar lo libre e foguèri pas decebuda !
Nasquèt en 1757, a Besse. Orfelan, foguèt elevat per son pairin, ensenhat per un curat, e un ancian galerian. Sensible a la justicia. Revoltat per la vida del pòble espleitat vergonhasament pel poder, dintrèt dins la clandestinitat. Amb sa banda, escuma la Provença tota, destròça los rics per ajudar los paures. Disián d’el, qu’èra lo Robin dels Bòsques de la Provença.
Çò que nos lo torna simpatic es son còdi d’onor : « Botatz la petega, mas tuatz pas jamai ! »
Ridiculisa lo poder. Semena de granas de revòlta dins un pòble que patís d’una fiscalitat inegalitària.
A travèrs la biografia de Gaspard, l’autor, Jean Siccardi, nos fa cabussar, en Provença, dins la vida societala de la segonda part del sègle XVIII, epòca abans la revolucion : los vestits, l’alimentacion, los desplaçaments, lo despart per las galèras, la justicia, los collectors d’impòsts…
Foguèt executat en 1781, a l’atge de 24 ans. Suplici de la ròda.
Un polit moment de lectura, ric en aventuras, e ensenhaments.