Retorn sus legidas.
« La mandra dins lo pesquièr ».
Veni de legir la novèla de Max Roqueta dins Verd Paradis II : « La mandra dins lo pesquièr ».
Un bonur de lectura, una pepita ! Que se pòt pas doblidar, un còp legida.
Roqueta nos dona : detalhes, images, ressentidas, emocions.
Vesèm la scèna coma en dirèct. Patissèm amb la mandra. Participam a l’espèra dels rapaces.
La natura tota nos environa : sentors, colors, bruches, mormolhs, odors, sensacions, crudelitat…I sèm !
……………………………………………
http://www.max-rouquette.org/fichiers/Lexic_MaxRoqueta_Edicion_2020.pdf
Un lexic dels mots de Max Roqueta amb un molon de citacions. (per Jean-Guilhem Rouquette)
E vaquí lo poèma qu’aquesta paura mandra m’inspirèt….(E soi tornada legir : « Sylva » de Vercors…)
Coma la Mandra …
Coma la mandra dins lo pesquièr,
Sas fòrças demesisson,
Embarrada en se,
Sens muralhas,
A perdut lo vam de sa vida,
E, la Dalhaira gaita.
Dolors lancinantas,
La paur, l’angoissa ganhan,
Ela, se tèrra, s’amaga, s’entrauca,
Lucha, plora, resista,
Mas, la Dalhaira gaita.
Ela espèra d’ajudas,
Que per totjorn perduran…
Una man tenduda,
Una pensada amistosa,
Li serián una esteleta,
Una belugueta,
Dins lo cèl negre de sa vida,
Al fins fons de son escurina.
Cris. (12 04 2022)