Los desfilats caçairolats
La mapa prepausada per ATTAC lo dimars 17 d’abril, a 7 oras e mièja.
A Somèires èrem quasiment 70. Desfilèrem dins las carrièras, dins un grand rambalh gaujòs, mas determinat ! Ara n’i a pro d’èsser mesprezats e maltractats
De mond a la fenèstra participavan, en sosten.
Cada jorn, podèm seguir la presencia regulara dels « comitats d’acuèlh » « caçairolats » pel President e pels representants del govern !
Sul jornalet del 21 d’abril un reportatge sul passatge de Macron a Ganges…
https://www.jornalet.com/nova/20745/macron-es-pas-benvengut-en-bas-lengadoc
2 réflexions sur « Los desfilats caçairolats »
Caçairolada
Diga ! Figuratz vos que l’autre dijòus, dins la vesprada, ère, en bon ciutadan e segon las directivas governamentalas a faire durcir d’uòus dins « un dispositiu tindaire portatiu ». M’aime plan ieu, quand monte recurar los olivièrs -qu’es lo moment de los passar- de dinnar sus la bauca d’una ensaladeta de pomas de tèrras- uòus durs amb un floquet d’òli, de vinagre e un pecic de sal. Doncas mos uòus començavan de préner lo bolh, l’aiga deviá saique aténher los 49,3 grases dins lo dispositiu tindaire portatiu, quand un rambalh, un çaganh de totes los diables me tirèt l’aurelha. Me metère en fenèstra. Figuratz-vos que sus lo pont de Puòg Abon i aviá tot un cortègi de gendarmalha, amb de motards encascotats, de viralums d’en pertot. Puòi t’arribèt una veiturassa negrassa longassa que rebalava dins son eissèrva tota una caçairolada coma per un maridatge. Èra lo Macron que davalava de Gange per los camins traversièrs per defugir lo calivari donat en son onor per lo grand orquèstre filarmonic ganjòl amb coma cap caçairolejaire l’amic Pèiròt.
Vòls que te diga ? D’aquesta passa, per caçairolejar, caçairolejam. E podèm pas que saludar un president que tant fa per tornar aviar una industria en dificultat. Ja, s’aviás pas una batariá de caçairòlas au cuol, t’èras impossible de dintrar dins son govèrn. Las consignas èran claras, tanplan me daissère dire que d’unes de sos ministres ie volguèron far passar quauques collaboratrises de mai a la caçairòla, tant talament qu’un demest eles qu’èra pas empachat d’aqueste costat ne partiguèt pasmens per la coeta quand, atrapat, sentiguèt per el lo rabinat…
E ara, ai paur qu’anèsson quèrre un especialista mondial e fòra categoria de las caçòlas, pinhatas, caçairolassas e autras topinas made in París ; se ditz que lo Balkaní poiriá préner lèu la plaça de Babeta coma primièr ministre de la maissanta menestra Renadiva. E anatz veire que lo mond ne faràn tot un platàs…
Enfin, es que ne dise, ieu !
La guinhada de l’IEO34. E, rau !
Un grandmercé a Domenge. Una mena de Lucky Luke occitan que desforrelha l’estilo mai rapidament que son ombra ! E quina pluma ! Que me faguèt cacalassar !
Pels afogats del rire amb lo Domenge, una pichona reclama tornamai per son libre :
La gèsta dau Montamametas !