« Dans le cadre la Semaine occitane dans le Gard, la Marpoc fait redécouvrir la vie et l’oeuvre d’Antoine Bigot, né il y a 200 ans en 1825. » Midi Libre (30)

Aqueste cafè òc foguèt un bon biais per ieu de dintrar dins l’òbra e la persona d’ Antonin Bigot. O coneissiái pas gaire abans aquesta serada, e ne soi sortida encantada. Ai encontrat : un « poèta del pòble » e un òme ric de valors umanas. Sa critica societala es totjorn d’actualitat.
La serada èra plan organizada dins aquel cafè, Lo Prolé, propici a tot encontre cultural.
D’en primièr : la presentacion de l’òme ; sa vida, son trabalh…quitèt l’escòla a 13 ans e venguèt negociant de vins. Dins sos escriches e dins sa vida, demòra prèp del pòble e de sa lenga : « lo patés » e non pas la lenga de Mistral. Èra engatjat dins sa vida societala e politica.

Bigot tornèt visitar las Faulas de La Fontaine. I trobam d’endreches coneguts de Nimes e de son environament, d’allusions a la politica del moment ont escriu. E las morales son revisitadas, d’un biais ironic o grèu.
Dins : « lou maçoun», nos parla de los de la nauta societat e dels autres : los qu’an de pena per subreviure. Observacion menimosa del monde e de sas turpitudas. Maneja l’ironia que se ve tanben dins son repic, a la fin de cada estròfa : « Zou ! maçoun, un cò de pincel ».

Jaume nos diguèt qu’èra ugonaud, e nos cantèt una cançon sus las presonièras de la torre Constance.

Ugo acompanhat de Maxime Blanc nos cantèt quatre poèmas de Bigot :
« T’aime », « Mon grand », « Marion », e « Fraternitat ».
Un polit moment, que nos cabussèt dins çò que fasiá vibrar lo còr del Poèta Antòni Bigot… just abans de claure la serada.
Ai pas registrat lors cants e las lors de musicas, mas bòti en seguida : « Fraternitat », cantat per lo Duo Calèu*, per aver totes una idèa del contengut (qu’es totjorn, e mai que mai, d’actualitat) :

*Duo Calèu : CD/Tèrra de sistre
Mercé a la MARPOC, a : Patric, Miquèla, Jòrgi Peladan, e totes…