Una passejada  plan ventόsa !
Caliá aguer la fe per ausar afrontar l’aurassa, la cisampa, lo mistralàs, lo magistral, la bisa, la rispa, lo manjafanga, lo vent terrau, l’aura drecha. Caliá i anar e caminar malgrat ventadassas e mistraladas.
La fe, l’avèm aguda!
I sèm anats !
Grand mercé a Miriam, Alan, Gislèna e Cristina per las fotòs, los contes, las leiçons de botanica, las legidas
Castelnau : lo castèl novèl, castèl naut :

1 ) Un colombièr, vièlh, plan arroïnat
2) Lo colombièr, (per en dedins)….
3) Galarga seriá  lo point G de França…
Mas es segur que  Mossac es l’embonilh de Gard.
4)  Lo repais calorόs … de còr plan segur !
5) Gardon
6) Avèm evocat lo passat   industrial de la famosa REGALECERIA  de Mossac.
E avèm  saborat de sucrarias.
7) Sota  las flors ròsas e blancas de l’ametlièr, moment de relambi, a la cala,
moment de poesia amb la Cristina, que nos conta lo present  d’un  prince a son aimada : d’amelièrs per que pòsca veire tombar de nèu … Mercé Cristina !
8) Gislèna davant de vestigis d’aujόls que vivián aicί, un còp èra.
9) Lo cade vièlh se’n tracha de las auradas, ventadas e mistraladas ! N’a vist d’autres !

Mercé a Magui per la transmission de son polit montatge dins PowerPoint.
Un polit remembre d’aquesta passejada. Ara, una sola enveja : i tornar l’an que ven !