Dos libres : « EU », e «Negrelum » de Miquèla Stenta
Veni de legir : EU, de Miquèla Stenta. Es un bonur per ieu de trobar aqueste libre, en seguida a la lectura de Negrelum. (Editor : L’Aucèu Libre)
Ja, per Negrelum foguèri suspresa per l’autora. Enfin, aviái finit per trobar qualqu’un que gausa parlar d’un biais vertadièr, (e sens pas ges d’eufemismes), de çò que son los darrièrs moments de la vida. Sens pas res amagar de la vida vidanta. En occitan, avèm totjorn sonat un gat, un gat ! Benlèu qu’es mai delicat de téner aqueste parlar, quand se tracta de la seuna de maire. E sustot lo jorn ont devenèm los paires dels nòstres paires que son dependents de nosautres coma s’èran devenguts los nòstres enfants ! En mai d’aquò, coma ditz Miquèla : « Cal tener lo còrs que s’escapa. »
E aprèp lor despart, nos demòra de far un trabalh de memòria, prigond e respectuós.
Testimòni : Mercé a Miquèla Stenta per aqueste libreton que m’ajudèt fòrça pendent lo primièr confinhament, ont ai fach un trabalh d’acompanhament, pendent un mes, al prèp de ma maire, que tomba ara, de mai en mai, dins una dependéncia prigonda.
Per ieu, aqueste libre, es una pepita !
Ara, lo libre : « EU », me sembla una mena de resson, de complement de Negrelum, un pauc coma un miralh de doas fàcias.
Miquèla nos ditz qu’es « un prètzfach d’arqueologia memoriala ». Tre la debuta, nos fasèm un image dels personatges a travers la dicha de las fòtos.
Descripcions cortetas acompanhadas de còps de qualques poèmas que nos permeton de completar las nòstras representacions a nòstre agrat.
Poèmas remirables qu’apondon colors, bruches, odors, prèp de l’estanh ; mas que nos desplaçan tanben dins l’espaci e lo temps. Lo retrach d’EU se dessenha a flor e a mesura dels racontes de sa vida vidanta.
Editor : l’Aucèu Libre/
Se ne volètz crompar, vos aconselhi los dos d’un còp.
Coma lo ditz Joan-Lois Blenet dins sa Cronica occitana del 21 de febrièr : Aquestes libres, editats per l’Aucèu Libre, « fan gaireben la talha d’un telefonet »
« Melhora alternativa, al pivelatge d’internet que nos clava de tròp. »
http://lauceulibre.com/?q=node/2