La Pesolina
I sèm, las favas de l’ortet son empesolhadas, ne seràn lèu clafidas.
Mas pas encara la carchòfa
Pas la pena de mai ranconejar, me cal fargar la potinga de « Tua-Pesolhs » de l’ostal!
Dins un litre d’aiga apondi:
doas culhièras de sopa de savon negre
una culhièra de liquid per far la terralha
una culhièra d’aigardent (per ièu de oisquí, me’n demòra un flòc que capiti pas d’acabar)
Aquò per empachar de tròp far d’escuma quand se bolega dins lo pchit-pchit. Puèi n’esposqui la pesolina dins l’espèra de las galinetas.
Galineta, galineta monta au cèl! O autres Vòla-Guiraud, vòla, vòla Guiraud que deman farà caud!
Per la pesolina va plan, mas de qu’es aquò? De traucs dins la terra ? Piadas de Drac? Non, vaqui que son venguts dins l’ortet bolegar los porcs-singlars agromandits de rasigas de figueiron. Que se ditz tanben engraissa-pòrcs, ara compreni per qué! Se conneissètz quicòm per fòrabandir aqueles cavaires nochencs, grand mercé de lo nos mandar lèu! Per aquò podètz far un comentari.