Canta Grelet !

Canta Grelet !

Contarà pas pus lo Grelet de mon còr…

Ton alma, ton vam, son partits.
Ai pena d’i creire.
Alzheimer lo crudèl es passat.
Contaràn pas pus amassa : « Las doas Cricris de la garriga. »
Lo Crudèl a ganhat !
Per qué ? En causa de qué ? De qui ?
Cerqui e tròbi pas ges las responsas.
Ta creativitat, ton imagination se son apagadas.
Mas coma ditz ton òme, lo Joël :
« Ta memòria se n’es anada barrutlar dins los puèges de la garriga.
Mas ton talent s’atudarà pas ».
Nos demòran tas òbras, coma de tresaurs, per te tornar trobar :

  • Tos modelatges de personatges d’argila.
    Aqueles visatges  tan expressius que nos revèlan totas las emocions.

Quin sens de l’observacion menimosa ! Quina sensibilitat !
Un artista de tría !

Me van servir la setmana venenta per una passejada botanica.
Lo fruch de ton trabalh serà doncas totjorn un pauc amb ieu.
E tu, demòras mon amiga.
(Cristina : Lo segond grelet de la garriga que demòra un pauvre grelet tot solet !)

Laisser un commentaire

Votre adresse e-mail ne sera pas publiée. Les champs obligatoires sont indiqués avec *

5 × deux =