Es qu’es de Pòrc o de Tesson?
Foguèt un temps, dins quasi cada fogal del mond rural, se fasiá venir un pòrc. Aquel temps lo coneguèri pas. Me faguèron veire la soda al fons del magazin, tot en bas de l’ostal, ont s’i donava lo farnat. Dins aquel clastron estrech e sorne lo tesson deviá tornejar de longa entre las quatre parets. Paure d’el! De verai, lo caliá escotelar, lo sagnar e amb l’ajuda del vesinatge tot adobar. Per la familha, los amics èra una festa, solide pas per lo pòrc. Mas que se calhen aqueles seca-fetges, vegans o d’autras menas, èra una question de subsisténcia. D’el se tirava tota la mangisca de l’an: cambajons, salsissa, botifarra, carbonada, costelons e ne passi! E se per malastre lo pòrc veniá de crebar abans de l’ora dicha, demorava pas que de manjar de regardèlas!
Aquò’s plan conegut, dins lo tesson tot i es bon, de la coa al morre, dels pès a las aurèlhas, dins lo pòrc tot fa ventre, tot fa mestièr! Es que cresèm pas tan ben dire.
Vaquí que ven de ne sortir una, un espet scientific, de cirugians de tria an capitat d’empeutar un ronhon de pòrc en plaça del ren d’un òme. Per çò far an imaginat e mes en òbra una mutacion genetica de l’ADN del pòrc per que siá compatible amb del còs de l’òme. Per lo moment es pas qu’una experiencia, e o faguèron sus un òme qu’es en mòrt cerebrala. Mas aquò marcha! En Genièr de 2022 capitèron d’empeutar un còr, e dins lo passat d’autras temptativas foguèron ensajadas amb d’autres organs d’autras bestias.
An causit lo pòrc perque la talha de sos organs es la mai pròcha de la de l’òme, es benlèu per aquò que de còps li disèm « Lo Monsur » ? De cercaires Franceses (cacaracà) an capitats d’empachar la responsa immunitaria per demesir lo risc de reget de l’empeut.
Veire: empachar la responsa immunitaria
Diable, vaquí que per nos sarcir dels auvàris del còs nos van farcir la codena de tombadas de pòrcs! Per los/las, tal coma ieu qu’i pensi, que vòlon donar lo còs a la sciencia, es d’i soscar. Siái pas d’una religion o d’unas cresenças que m’empacharián aquelas menas d’operacions, mas es pas una rason per se far talhassar a tustas. De talhons de pòrc, òc, mas de pòrc d’en çò nòstre, un gascon o un de lemosin, aquí òi! Òm sap jamai se me sauvan del darrièr badalh que me venga pas la tissa de parlar American o sabi pas de que.
Mas me ven una question: un còp qu’an pres los organs de que ne fan de las sobras?