En Lituània es la tradicion de far de corsas de nenetons, se fa tanben als Estats-Units o en Canada. Vos vau far un resumit de l’eveniment.
A man esquèrran de paires, de maires o autres retenon los nenetons a l’espèra en rengueta. A man dreita, a qualques metres, d’autres fan veire orsonets, petetas, tetarets als merdosets per los atraire al pus lèu.
Atencion, 3, 2, 1, anatz ! La corsa es començada. Un sembla i anar puèi se’n torna, l’autre ranconeja, lo tresen s’assèta. D’un còp un d’aqueles cacibralhas, raspa que rasparàs, se ronça a gratipautas fins a sa maire. Aquela d’aqui per li far lengueta li fa mostra del sceptre del poder novèl d’un ostal moderne : una telecomanda de television. Lo neneton levant de polsa arriba lèu. Òsca a el, aquel finòcho a ja encapat que lo que mestreja los mejans de comunicacion mestreja lo mond.
L’intelligencia d’aqueles cauletons de la comprenèla agila basta pas de m’espantar. L’intelligencia e lo rasonament de los/las que devon los/las educar semblan que son figas d’un autre panièr. La maire ufanosa e lo mond dins un tròn de picaments de mans li fan fèsta. Paure mond, sabi pas ont anam mas i anam a grand dèstre.

Cor, cor neneton guinhada al libre « Canta, canta neneton » qu’i son recampats cançonetas, sansonhetas, breçairòlas, jòcs de mans per los nenetons.