Te vòli dire que me manca Totjorn mai lo caudet de ton còs. Pausar la man sus tas ancas Non pas jamai n’aurai de tròp. Es pas de creire pòdi pas pus Mai me passar, es pas messorga, Del frescolet de ta boca Onte veni beure ton buf. Te vòli dire coma me dòl Quand pòdi pas pausar aquel tròç De fresc raubat de cap de pòt Dessús lo perfum de ton còl. M’avisèri qu’i es amagat Dins un recantonet…
(De legir, de crompar, de porgir, abans lo 8 de març*, jornada de la femna ; se que non per lo 8 de març, de l’annada seguenta, o per una autra escasença !) Mercé a Paulina Kamakine, qu’a corrut totes los camins de Tèrra d’Òc per encontrar 36 poetessas occitanas. A prés lo temps d’escotar caduna, per nos ne far un pichon retrach, fidèl, prigond e condensat. Aquesta antologia es presentada dins totes los dialèctes ; e en bilingüe, per ne…
(Poèma en omenatge a totas las meninas, (e a totes los pepins), que moriguèron de solesa, e de tristum, pendent los confinhaments.)