Escambis en òc

Sabi un conte : A Nasreddine li embarrassava un molon de calhaus davant l’ostal. Li venguèt per idèa de cavar un trauc pròche e de los i escampar dedins. Un vesin que lo fintava li demandèt trufaire de qu’anava far de la tèrra que n’aviá sortida e qu’anava l’embarrassar tornar.Lo savi fòl li respondèt que se ne cavariá un autre trauc mai grand per li metre la tèrra dedins. Mas enfin, li faguèt lo vesin, de que me charras aquí, siás…

Lire la suite Lire la suite

« Es magre coma l’angròla, sembla un estelon. » Disèm atal d’un, d’una que reverta un pal vestit. D’un, d’una que per que se l’empòrte pas l’aureta se li cal sorrar totas las sieunas pòchas d’arena. Aquela anglòra, claveta, cernilha, lagramusa o encara grisòla que se descoeta al quichar d’un drollet, la vesiam sovent au canhard sul caudet d’una lausa. Lo sarrar d’una ombra amenaçanta la fasiá raspar dins son trauc per s’i escondre.Pecaire, lo nombre d’aquela anglòra va en demesir e…

Lire la suite Lire la suite

La novèla s’es espandida coma un pet sus una tela cirada, la cor dels comptes n’es venguda a n’aquela conclusion : I a tròp de vacas que banejan (quand n’an) pels prats (quand i son). Aqueles calculaires, del ben aise de las bestias se’n chautan, de las condicions de maselatge se’n baton, non çò que los tafura es qu’aquelas romiantas participan de tròp a l’emission de metan! E doncas es pas complicat, çò dison, ne cal demesir la consomacion de carn…

Lire la suite Lire la suite